Tenis stołowy (znany jako ping-pong) - gra, w której uczestniczą 2 (gra pojedyncza – singel) lub 4 osoby (gra podwójna – debel, mikst), polegająca na odbijaniu piłeczki rakietką tak, by przeleciała nad siatką na drugą połowę stołu. Piłeczka musi uderzyć o stół tylko raz, niedozwolone jest odbijanie piłeczki z powietrza, tak jak to ma miejsce w tenisie. Punkty przyznawane są za uderzenia, których przeciwnik nie odebrał. Tenis stołowy jest jedną z najpopularniejszych gier na świecie, biorąc pod uwagę liczbę zawodników uprawiających ten sport.

Rakietka składa się z deski i dwóch specjalnych, gumowych (kauczukowych) okładzin. W rozgrywkach międzynarodowych dopuszczalne są tylko czerwono-czarne kolory rakietki.

Deska składa się z 1–9 sklejek i musi być zrobiona z co najmniej 85% z drewna, pozostałe sklejki mogą być zrobione np. z karbonu, włókna szklanego czy kevlaru.

Powierzchnia stołu służącego do gry wynosi 9 x 5 stóp (2,74 x 1,525 metra). Jego wysokość wynosi 0,76 m. Stół musi być prostokątny, pomalowany na zielono, niebiesko lub czarno. Białe pasy na krawędziach powinny mieć szerokość 20 mm a pasek przedzielający pola stołu powinien mieć szerokość 3 mm.

Siatka ma sześć cali (15,24 centymetra), a jej wysokość na środku stołu powinna wynosić 15,25 cm. Jej napięcie powinno być takie, żeby przy obciążeniu jej na środku ciężarem 100 g opuściła się o 10 mm. Piłeczka o masie 2,7 g jest wykonana z celuloidu, ma średnicę 40 mm i powinna być koloru białego bądź pomarańczowego. Upuszczona z wysokości 30 cm, powinna się odbić od stołu na przynajmniej 23 cm. Wymiary rakietki nie są określone w przepisach gry.


Tenis, tenis ziemny – dyscyplina sportowa rozgrywana na korcie tenisowym, polegająca na przebijaniu rakietą tenisową piłki ponad lub obok siatki na pole przeciwnika, w sposób utrudniający jej odbiór. Może być rozgrywana pojedynczo (tzw. singel) lub w dwuosobowych zespołach zawodników jednej płci (debel) lub obu (mikst).

Do uprawiania tenisa niezbędne są rakieta tenisowa oraz piłki. Zaawansowani zawodnicy wykorzystują do poprawy swojej gry liczne dodatki, takie jak tłumiki drgań, które są stosowane do poprawy czucia, wchłaniające pot owijki, które poprawiają chwyt rakiety oraz chroniące przed potem opaski na nadgarstki i czoło. Chociaż w tenisa można grać w różnych rodzajach butów, najczęściej stosuje się specjalne buty tenisowe o szerokich i płaskich podeszwach pomagających w utrzymaniu stabilnej pozycji, oraz podwyższonym przodem chroniącym je przed szybkim zużyciem.

Rakieta tenisowa składa się z uchwytu (rączki) oraz szyjki łączącej ją z przypominającą owal ramą. Powierzchnię rakiety tworzy splot skrzyżowanych strun, połączonych z ramą i na przemian przeplecionych i stykających się w miejscu skrzyżowania, przy czym gęstość splotu naciągu musi być jednolita, a w szczególności niemniejsza w środku, niż w jakimkolwiek innym miejscu[51]. Długość ramy nie może przekraczać 73,7 cm (29 cali), a jej szerokość 31,7 cm (12,5 cala), natomiast długość powierzchni naciągu nie może przekraczać 39,4 cm (15,5 cala) a szerokość 29,2 cm (11,5 cala). Rama wraz z uchwytem musi być pozbawiona jakichkolwiek przedmiotów lub urządzeń zastosowanych w celu innym niż ograniczenie drgań lub rozmieszczenie masy.

Piłka tenisowa musi spełnić szereg wymogów takich jak: jednolita powierzchnia zewnętrzna, brak ściegów zewnętrznych w piłkach posiadających szwy, waga wynosząca pomiędzy 56 g a 59,4 g (od 1,975 do 2,095 uncji) oraz rozmiary pomiędzy 6,54-6,86 cm (2,57-2,70 cala)[53]. Każda piłka upuszczona z wysokości 2,54 m na betonowe podłoże musi mieć odskok nie mniejszy niż 134,62 cm i nie większy niż 147,32 cm (przy temperaturze 20 °C / 68 °F na wysokości poziomu morza)[53]. Dopuszczalne są trzy typy piłek: szybkie (typ pierwszy), o średniej szybkości (typ drugi) i wolne (typ trzeci)[53]. Wartości wymienionych wcześniej parametrów mogą się nieznacznie różnić dla poszczególnych typów piłek (podane w artykule wartości odnoszą się do piłek typu drugiego)[54]. Istnieją również trzy rodzaje piłek dla dzieci, które są wolniejsze od normalnych (zielone Stage 1 – wolniejsze o 25%, pomarańczowe Stage 2 wolniejsze o 50% oraz najwolniejsze czerwone Stage 3 wykonane z gąbki)[54]. Piłki dzielą się również na ciśnieniowe i bezciśnieniowe. Te drugie wykorzystywane są podczas pierwszych etapów nauki gry w tenisa, natomiast piłki ciśnieniowe stosowane są do rozgrywania meczów.